We willen allemaal beter worden in ons vak, of we nu net beginnen of al jaren ervaring hebben. De vraag is hoe je die groei het beste vormgeeft. Een recente studie over het ontwikkelen van veterinaire professionals in verwijspraktijken biedt ons inzichten die net zo goed toepasbaar zijn op de eerste lijn. Of je nu in een gespecialiseerde kliniek werkt of in een dagelijkse praktijk, het draait erom dat je steeds beter wordt in wat je doet.
Rome als eindbestemming
Stel je voor dat je een duidelijk doel voor ogen hebt, je eigen ‘Rome’. Voor de een is dat het verbeteren van chirurgische vaardigheden, voor de ander misschien het verdiepen van kennis over interne geneeskunde of het opzetten van een succesvolle praktijk. Maar hoe weet je of je op de juiste weg bent? Hoe voorkom je dat je verdwaalt of vastloopt?
De paper, mede geschreven door Robert Favier1, introduceert het concept van “Entrustable Professional Activities” (EPAs) als een manier om leertrajecten te personaliseren en te flexibiliseren. Het idee is simpel maar krachtig: je leert in je eigen tempo, op basis van de taken en verantwoordelijkheden die je onder de knie wilt krijgen. Net zoals een rijbewijs je toestaat om zelfstandig de weg op te gaan, stelt een EPA je in staat om specifieke professionele activiteiten uit te voeren zonder toezicht, zodra je hebt laten zien dat je het kunt.
Lees Rome als jouw doel, de weg ernaartoe als jouw onderwijsprogramma en de feedback die je onderweg ontvangt als je kompas om te bepalen of je op koers ligt.
Robert Favier, DVM/PhD
Leerpaden voor iedereen
Hoewel het onderzoek zich richt op veterinaire professionals in een verwijssetting, benadrukt Favier dat deze principes net zo belangrijk zijn voor de eerste lijn. “Er zijn vele wegen naar Rome,” zegt hij. “Welke weg kies jij? Hoe weet je of je op koers ligt? Lees Rome als jouw doel, de weg ernaartoe als jouw onderwijsprogramma en de feedback die je onderweg ontvangt als je kompas om te bepalen of je op koers ligt.”
In de praktijk betekent dit dat elke dierenarts zijn of haar eigen leerpad kan volgen, ongeacht of je in een drukke eerstelijnskliniek werkt of in een gespecialiseerde verwijspraktijk. Het gaat erom dat je de vrijheid hebt om te groeien in de richting die het beste bij je past, met een systeem dat je ondersteunt en begeleidt.
Feedback als kompas
Een essentieel onderdeel van deze leerpaden is feedback. In het artikel wordt benadrukt dat regelmatige, constructieve feedback onmisbaar is om je groei bij te houden. Het is je kompas dat je laat zien of je nog steeds op koers ligt naar je ‘Rome’. Zonder die feedback kun je misschien hard werken, maar weet je nooit zeker of je daadwerkelijk vooruitgang boekt.
Of je nu bezig bent met een graduate course of al jaren ervaring hebt, de kern van deze aanpak blijft dezelfde: leren op een manier die bij jou past, met duidelijke doelen en continue begeleiding. Door deze principes toe te passen, kun je niet alleen je eigen vaardigheden verbeteren, maar ook bijdragen aan de algehele kwaliteit van de diergeneeskunde.
Dus, ben je al in Rome? Of ben je nog onderweg? Welke stappen kun jij zetten om ervoor te zorgen dat je op koers blijft? Want, zoals Robert Favier het mooi samenvat: “Misschien ben je al in Rome, maar zonder een goed kompas zou je dat misschien niet eens weten.”
- Robert Favier, DVM/PhD was Directeur Veterinair Onderwijs bij IVC Evidensia en sinds 1 april jl. Onderwijsdirecteur Onderwijs voor Professionals van de faculteit Diergeneeskunde ↩︎
